Մի օր ես իմ ընտանիքի և եղբայրների հետ գնացել էի Սևան։Այնտեղ մենք գիշերը, երբ իմ փոքրիկ եղբայրը քնեց, մենք գնացինք Սևանի ափ։ Այնտեղ մենք վայելում էինք լճի ալիքների ձայնը։Վայելում էինք այդ գեղեցիկ տեսարանը, վայելում էինք մյուս կողմերի, այսինքնմյուս ափի շենքերի լույսերը։
Բարի Գալուստ Նատալի Տագեսյանի բլոգ 