Մի օր դպրոցից հետո ընկերուհուս հետ այգում քայլելուց և խոսելուց էի։
Քայլելուց նկատեցի, որ ընկերուհիս կորավ սկսեցի որոնել նրան, այդպես էլ չգտա։ Հետո հետ եկավ։ Սկսեցի մտածել նրա մասին։ Հետո առաջարկեցի գնալ իմ տուն։ Նա համաձանյվեց և մենք գնացինք։Ես քանի որ նրան կասկածում էի ինչ որ բանում ես խորամանկություն արեցի։ Տուն մտնելուց արագ լվացվեցի։ Մինջ նա լվացվում էր ես գնացի և բոլոր սենյակների չերևող անկյուններում դրեցի տեսախցիկ և պախկվեցի։ Նա դուրս եկավ լոգարանից և սկսեց փնտրել ինձ։ Ես հենց միացրեցի տեսախցիկը նա խոհանոցում իմ ուտելիքները լցնում էր իր պայուսակի մեջ։ Ես ջղայնացած շարունակեցի հետևել։ Տեսա, որ նա սկեց իմ թանկարժեք իրերը դնել պայուսակի մեջ։ Հետո գնաց դուրս։ Ես վազեցի նրա հետևից և կանգնեցրեցի նրան և ասացի․
-Տուր իմ իրերը
-Ինչ իրե՞ր
-Ցույց տամ
Ես ցույց տվեցի նրան վիդիոն և նա ասաց․
-Լավ եթե գիտես կտամ
Նա տվեց իրերը և լաց լինելով անհետացավ։ Փնտրեցի և էլ չգտա
Բարի Գալուստ Նատալի Տագեսյանի բլոգ 