Некто не умирал
Один факир жил в отдалённом селении. Многие люди приходили к нему с вопросами. Однажды к нему пришёл человек и попросил учить его о жизни и смерти.
Факир сказал:
— Я приглашаю тебя узнать о жизни; мои двери открыты. Но если ты хочешь знать о смерти, пойди в какое-то другое место, потому что я никогда не умирал и никогда не умру. У меня нет опыта смерти. Если хочешь знать о смерти, спроси тех, кто умер, спроси тех, кто уже мёртв.
А потом он сам рассмеялся и продолжил:
— Но как ты можешь спросить тех, кто уже мёртв? Если ты хочешь узнать у меня адрес мёртвого, я не смогу тебе его дать. Потому что, с тех пор как я понял, что не могу умереть, я понял также и то, что никто не может умереть, что никто никогда не умирал.
Ոչ ոք չի մահացել
Մի Ֆակիրը ապրում էր առանձին գյուղում։ Շատ մարդիկ գնում էին իր մոտ հարցերով։ Մի օր նրա մոտ գնաց և խնդրեց որ նրան սովորեցնի կյանքը և մահը։
Ֆակիրը ասաց.
– Ես հրավիրում եմ քեզ իմանալ կյանքի մասին։ Իմ դռները բաց են։ Բայց եթե դու ուզում ես իմանալ մահի մասին, գնա ուրիշ տեղ, որովհետև ես երբեք չեմ մահացել և կյանքում չեմ մահանա։ Ես չունեմ մահանալու փորձ։ Եթե ուզում ես իմանալ մահի մասին, հարցրու նրանց, ովքեր մահացել են, հարցրու նրանց, ովքեր արդեն մահացել են։
Հետո նա ծիծաղեց և շարունակեց.
– Բայց ինչպես կարող ես հարցնել նրանց, ովքեր արդեն մահացել ե՞ն։ Եթե դու ուզում ես իմանալ ինձանից մահացածի հասցեն, ես չեմ կարող քեզ դա տալ։ Որովհետև, այն պահից սկսած որ ես հասկացա, որ չեմ կարող մահանալ, հասկացել եմ նաև, որ ոչ ոք չի կարող մահանալ, որ ոչ ոք երբեք չի մահացել։
Բարի Գալուստ Նատալի Տագեսյանի բլոգ 