Ես պատրաստվում էի գնալ Ամերկա ծնողներրիս հետ մեկ շաբաթից։ Ծնողներս արդես սկսել էին պատրաստել մեր իրերը, բայց մի խնդիր կար։
Մենք չունէինք արևային գլխարկ ես մայրս և հայրս քայլեցինք խանութներով և գլխարկ չգտանք հետո հայրս տեսավ խանութի դիմաց մի գլխարկ հայրս գնաց խանութ որպիսզի վերադարձնի, բայց խանութի աշխատողը ասաց որ դա իրենց գլխարկը չէ և հայրս գլխարկը վերցրեց և տարավ տուն։ Տանը շատ-շատ շոգ էր։ Ես վերցրեցի գլխարկը հայրիկից և վորոշեցի փորձել։ Երբ ես փորձեցի և տանիքից երեք կոկտել սառույցով և երեք պաղպաղակ ընկավ։ Ես չհավատացի ու գնացի, որ լվացվեմ լվացվելուց հետո կամեցա պարկեմ մահճակալին, բայց մենք մեր իրերը վաճառում էինք որ գնալու գումար ունենանք, բայց իմ դիմաց հայտնվեց մահճակալ։ Ես որոշեցի վաճառել այդ մահճակալը և այդ գումարով գնել Եվս մեկ տոմս, որպեսզի իմ ամենամոտ ընկերուհին եմ կարողանա գալիմ հետ։ Քանի որ ես ուզում էի գումար, որ ընկերուհիս ել գար, իմ ետևվում հայտնվեց գումար։ Ես այդ գումարով գնեցի տոմս և կանչեցի իմ ընկերուհուն իմ տուն։ Նա եկավ իմ տուն և մենք նստեցինք մահճակալին և ես սկսեցի պատմել այդ կախարդական գլխարկի մասին։ Վերջում ես նրան ասացի, որ գնել եմ տոմս և դու կարող ես գալ իմ հետ Ամերիկա։
– Ոչ ես չեմ կարող վերցնել այդ տոմսը, չեմ կարող մենակ գալ Ամերիկա։
Ես մտածեցի այդ մասին և հասկացա։ Հագա գլխարկը ու ցանկացա ևս երկու տոմս իր ծնողների համար։ Սկզբում նրանք չհամաձայնեցի բայց հաջորդ օր համաձայնվեցին։ Նրանք ել սկսեցին պատրաստվել։ Երբ մեկնելու օրը եկավ երկու ընտանիքներով գնացինք դեպի օդանավակայան։ Այտեղ պարզվեց, որ իմ ցանկացա տոմսերի վրա գրված է դեպի Չինաստան։ Այնտեղ ես շոկ ապրեցի։ Հետո հիշեցի, որ գլխարկը իմ մոտ է հագա գլխարկը և ցանկացա տոմսեր դեպի Ամերիկա և ստացա դա տոմսերը տվեցի նրանց, իսկ դեպի Չինաստան գնացող տոմսերը նվիրեցի տատիկներիս և պապիկներին։ Նրանք նույնպես ճամփորդեցին։
Բարի Գալուստ Նատալի Տագեսյանի բլոգ 