В берлоге у Медведя
Заночевали в медвежьей берлоге Волк и Лиса, Заяц и Ёж. И чтобы вздорные гости, Волк и Лиса, не шумели, уложил их Мишка в дальнем углу берлоги, а безобидных Зайца и Ежа — в ближнем. Поскуливая и рыча друг на друга, Лиса и Волк вскоре угомонились и уснули. А в ближнем углу задремали Ёж, свернувшись в клубок, и Заяц, правильно уложивший свои длинные уши на травяной подушке.
К полуночи в берлоге похолодало. Продрогший Ёж, в надежде согреться, придвинулся поближе к Зайцу. Заяц вскочил, как ужаленный, и заверещал:
— Ты чего колешься?
— Я не хотел, прости меня, — виновато прошептал Ёж.
— Ладно, ложись с краю и больше ко мне не прикасайся.
Задремавший Ёж, перевернувшись на другой бок, снова невольно прижался к Зайцу. На этот раз длинноухий так заверещал, что все, кто ночевал в берлоге, собрались в ближнем углу.
— Послушайте, — недовольно проворчал Мишка, — у меня всего лишь две спальни. Сами выбирайте, кому и где ночевать.
Заяц согласился спать в дальнем углу с Волком, а Ёж в ближнем с Лисой. Расположились Волк и Заяц рядышком, и тут же уснули, а хитрая Лиса ласковым медовым голоском прошептала Ежу:
— Милый дружок, сними-ка свою колючую шубку, боюсь я, что ты невзначай испортишь своими острыми иглами мою.
Ёж согласился, и они тут же дружно захрапели.
Наутро заботливый Мишка поднялся раньше всех, чтобы попотчевать своих гостей чем-нибудь вкусненьким, да обнаружил в берлоге только двух гостей — сытых и довольных Волка и Лису.
Արջի որջում
Գայլն ու Աղվեսը, Նապաստակն ու Ոզնին գիշերել են արջի որջում։ Եվ որպեսզի անհեթեթ հյուրերը՝ Գայլն ու Աղվեսը, չաղմկեն, Միշկան նրանց պառկեցրեց որջի հեռավոր անկյունում, իսկ անվնաս Նապաստակն ու Ոզնին մոտակայքում։ Աղվեսն ու Գայլը, նվնվալով ու իրար վրա մռնչալով, շուտով հանդարտվեցին և քնեցին։ Եվ մոտակա անկյունում Ոզնին նիրհեց՝ կծկվելով գնդակի մեջ, իսկ Նապաստակը, իր երկար ականջները ճիշտ դնելով խոտածածկ բարձի վրա։
Կեսգիշերին որջում ցուրտ էր։ Սառեցված Ոզնին տաքանալու հույսով մոտեցավ Նապաստակին։ Նապաստակը վեր թռավ, ասես խայթեց, և ճռռաց.
-Ի՞նչ ես անում:
«Ես չէի ուզում, ներիր ինձ», – մեղավոր շշնջաց Ոզնին:
«Լավ, պառկիր եզրին և այլևս մի դիպչիր ինձ:
Քնած Ոզնին, մյուս կողմից շրջվելով, նորից ակամա կառչեց Նապաստակից։ Այս անգամ երկարականջն այնքան քրքջաց, որ բոլոր նրանք, ովքեր գիշերում էին որջում, հավաքվեցին մոտակա անկյունում։
- Լսիր,- դժգոհ տրտնջաց Միշկան,- ես ընդամենը երկու ննջասենյակ ունեմ: Դուք եք ընտրում, թե ով և որտեղ գիշերել։
Նապաստակը համաձայնեց քնել Գայլի հետ հեռավոր անկյունում, իսկ մոտակայքում՝ Ոզնին Աղվեսի հետ։ Գայլն ու Նապաստակը տեղավորվեցին կողք կողքի և անմիջապես քնեցին, իսկ խորամանկ Աղվեսը մեղմ մեղր ձայնով շշնջաց Ոզնուն.
-Բարեկամ ջան, հանիր փշոտ վերարկուդ, վախենում եմ, որ իմը պատահաբար փչացնես քո սուր ասեղներով։
Ոզնին համաձայնվեց, և նրանք անմիջապես խռմփացրին միասին։
Հաջորդ առավոտ հոգատար Միշկան վեր կացավ բոլորից առաջ՝ հյուրերին համեղ բանով հյուրասիրելու, բայց որջում գտավ միայն երկու հյուր՝ սնված և գոհ Գայլին և Ֆոքսին:
Բարի Գալուստ Նատալի Տագեսյանի բլոգ 